Quero facer unha pequena recensión da xuntanza que no marco de Culturgal tivemos a sorte de compartir coa escritora, un clásico na literatura galega contemporánea, lembremos que na súa xeración de narradores (Nova narrrativa galega) só estaban presentes dúas mulleres, ela e Xoana Torres, abrindo camiños pois como escritora xa nos anos 60/70.
Aquí vos resumo as súas palabras:
- Sobre o proceso creativo e a situación das mulleres: Todas as miñas obras teñen o seu título antes de comezalos e veñen co xénero debaixo do brazo; previamente fago un traballo de investigación e as novelas son de diferentes temáticas. Quero aprender e divertirme, se teño que investigar pois me encanta, son moi curiosa e viaxo para documentarme (veño de chegar da Terra de Fuego onde coñezo algo máis sobre a situación da muller: as mulleres crearon a agricultura, os homes cazaban lonxe e daban máis beneficios por iso tiñan máis poder sobre as mulleres, elas traballaron máis ao longo da historia; todo é unha trampa na que as mulleres están metidas, son un produto do feminismo, a nós nos compete ir elaborando a nosa vida. Se non se produce a revolución sexual non se dará a revolución social para as mulleres, nós facemos cos homes un contrato social que está no ámbito privado e a trascendecia só está no mundo público.
- Sobre a literatura: Eu fun lectora e fíxenme escritora, encántame comunicar, escribir, dar clase forma parte de comunicar, a través da escritura quero trascender, saír do privado. Escribir é un gozo, é un pracer enorme, non hai xente que escriba se antes non foi lector. Teño unha vida novelesca, estou empezando a escribir as miñas memorias, teño que facelo, é coma se tivera unha débeda. En canto ás mulleres escritoras na literatura galega actual, ela ve un futuro, a poesía é máis doada non necesita o cuarto de seu de Virginia Woolf, a poesía aínda arrastra esa cousa romántica, o desamor, parece que o amor feliz non ten historia e ela pensa que se pode facer poesía de todo. O seu primeiro libro é do 91, xa era maior e descubriu que se podía facer ensaio coa poesía.
- Sobre a literatura: Eu fun lectora e fíxenme escritora, encántame comunicar, escribir, dar clase forma parte de comunicar, a través da escritura quero trascender, saír do privado. Escribir é un gozo, é un pracer enorme, non hai xente que escriba se antes non foi lector. Teño unha vida novelesca, estou empezando a escribir as miñas memorias, teño que facelo, é coma se tivera unha débeda. En canto ás mulleres escritoras na literatura galega actual, ela ve un futuro, a poesía é máis doada non necesita o cuarto de seu de Virginia Woolf, a poesía aínda arrastra esa cousa romántica, o desamor, parece que o amor feliz non ten historia e ela pensa que se pode facer poesía de todo. O seu primeiro libro é do 91, xa era maior e descubriu que se podía facer ensaio coa poesía.
No hay comentarios:
Publicar un comentario