Aquí tedes a lenda que lle deu nome ao noso blog de animación á lectura; gustounos, e a maiores é tradicional da Terra Cha, a terra da nosa compañeira do equipo de biblioteca, Laura:
"Na parroquia de Insua, en Vilalba, cóntase dun rapaz que era zoqueiro e tiña relación cunha moza, pero os pais del non a tiñan ben considerada. Aínda así zoqueoulle un par coa intención de agasallala. Pero antes de poder facerlle o presente, a teima dos pais rachoulle a relación. De alí en diante e cada vez que saía da casa para ver outras mozas, sempre lle aparecían unhas zocas ó saltar o pasadoiro. El recoñeciaas, intentaba calzalas pero non lle servían. E así moitas vaces ata que un día as zocas falaron:
- Ves a que chega a túa avaricia! Queres meter os pés onde non che collen!"
1 comentario:
DE iNSÚA es mi abuela materna
que hoy estará en el cielo.
CODESAL, se llamaba así mi abuela,me gusta este cuento
Publicar un comentario