No día de onte visitounos a escritora ferrolá ROSA ANEIROS, dialogou con nós e contounos moitos detalles sobre como crea as súas historias: "Aprendín do meu padriño" di Rosa, "O máis bonito de literatura é o momento en que alguén me conta o que lle gustou ou non lle gustou do meu libro.".
Deu recomendacións aos alumn@s como "É importante aprender a escoitar e aprenderás a escribir" ou "Non é importante o que contas senón como o contas".
Sobre o proceso de creación de Resistencia dixo: " Todas as historias naceron dun xeito distinto: "Resistencia naceu cando estaba de vacacións en Portugal e visitei o museo de Peniche", " Tiven que documentarme sobre a historia portuguesa" ou "Unha novela non remata nunca cando os autores poñen o punto final, existen milleiros de finais para esta novela".
Sol de Inverno " nace da necesidade de contar Cuba pola memoria do meu padriño, a cidade que viran os exiliados e emigrantes cando chegaron alá"
Ás de bolboreta "nace por contraposición a Sol de Inverno, unha mañá nunha cafetería e os cruces de historias nesa mañá; quería contar que o alleo non sempre é malo, a dor e a alegría dos personaxes. Son historias do xornal e do telexornal de todos os días".
Para a autora o máis bonito da creación é o 1º momento cando unha idea a sobrecolle e o momento de compatir as obras cos lectores; para nós os lectores foi un pracer compartir persoalmente con ela as súas obras: Grazas, Rosa.
No hay comentarios:
Publicar un comentario